Kerbal Space Program – wyślij Kerbala na księżyc..

„Drodzy państwo, oto historyczna chwila, wszystkie Kerbale czekały z podnieceniem na tak wzniosłą chwilę w historii lotnictwa pozaziemskiego. Rakieta „Kerbal 3″ z trójką dzielnych astronautów jest gotowa do odpalenia. I uwaga końcowe odliczanie- Trzy, Dwa, Jeden i Start! Proszę państwa potężne silniki ruszyły tego olbrzyma z miejsca, konstrukcja powoli przyspiesza i widzimy ją coraz wyżej i wyżej.. Ach szkoda ze państwo tego nie widzą!”

Teraz gdy nasi dzielni podróżnicy wznoszą się w górę, mam chwilę na rozmowę z konstruktorem i głównodowodzącym misją „Kerbala 3”- Przepraszam czy można zadać panu parę pytań?

-Ależ oczywiście, proszę pytać.

Dziennikarz: Niech nam pan opowie o konstrukcji rakiety?

Konstruktor: Ależ oczywiście rakieta to podstawa tej zabawy- tworzymy ją z różnych komponentów i potrzebnych do wzniesienia się, takiej konstrukcji, urządzeń. Mamy różnego rodzaju zbiorniki z paliwem rakietowym, które można używać w określonych warunkach. Ważny też jest silnik, tuż to podstawa. Mamy i dopalacze i zwykłe. Oczywiście warto naszą rakietkę zaopatrzyć w różnego rodzaju odcinacze części które zostają zużyte- po co w kosmos pchać się z pustym zbiornikiem albo nie potrzebnym silnikiem? A tak to wszystko pięknie spada na dół. No i zadbać trzeba o bezpieczeństwo astronautów- przyda się spadochron lub system utrzymywania rakiety w pionie.  O chyba nasz „Kerbal 3” odrzucił dopalacze. W każdym razie budowniczy się pobawi.

Dz:  No i co dalej, gdy wzniosą się na dopalaczach?

Ko: Coraz wyżej i wyżej, i szybciej i szybciej. Nasz glob nie chce od tak wypuścić Kerbalów. Ale im wyżej, tym mniejsze przyciąganie. Ale to dopiero początek podróży. Bo teraz czekają nas ciekawsze rzeczy. I trudniejsze. Zatem fizyka jest zachowana i dokładna. Przeciążenie, przegrzanie silników, (nie)spodziewane zawirowania pojazdu. Czas w końcu na przygody!

Dz: Jakie?

Ko: Tuż to cały kosmos przed nami- najlepiej na początek odbyć podróż na „Mun” – naszego naturalnego satelitę. Warto pokręcić rakietą i odpowiednio utrzymać kurs. Przelecieć się, zobaczyć ciemną stronę księżyca, tuż to piękne. A ile trudności i frajdy aby zakręcić po tamtej stronie i wrócić.. No i warto może jakieś foty porobić- mamy w końcu aparat, również na pokładzie.

Dz: A jak to wygląda-ładnie? Jak słychać?

Ko: A jest ładnie– planety są fajnie zrobione, choć nie zachwycają… Rakiety też są ładne.. Ale tu w końcu chodzi o zabawę z rakietą, a widoki schodzą na dalszy plan. No i dżwięk fajny i prawdziwy. Rakiety sobie szumią, słychać jak odpadają. Ale muzyczkę to już sobie z KerbTube muszę uruchamiać.

Dz: No a co w przyszłości? Gdzie sobie taką misję można zrobić samemu?

Ko: Przyszłość niesie nam lądowania na pobliskich ciałach niebieskich, wystrzeliwanie satelit i stacji kosmicznych[…]! 

No i jesli chodzi o ocenę to daje 4+/6. Dla kogo taka gra? Dla każdego kto marzył o podróżach w kosmos!